Gerti Bierenbroodspot (Amsterdam, 1940) is dichter, schilder en beeldhouwer. Ze woont afwisselend in Holland, Toscane en Jordanië.
Gerti Bierenbroodspot (1940) zou vanwege haar iconografische concentratie op archeologische vondsttypen en haar kennis van de oudheid, een classicistisch realist genoemd kunnen worden. Haar schilderijen vertegenwoordigen echter geen archeologische waarden in de zin van reconstructietekeningen. Bij nader inzien blijkt dat zij de realistische archeologische gegevens ondergeschikt heeft gemaakt aan een metafysisch gehalte. Haar werk transponeert op metafysische wijze concrete gegevens uit de werkelijkheid. Een werkelijkheid die haar oorsprong heeft in reizen die zij maakte naar Italië, Griekenland en Egypte.
Haar grote voorbeeld is Leonardo Da Vinci, l’uomo universale, de universele mens. Bierenbroodspot schildert, beeldhouwt, giet brons, ontwerpt gobelins, ceramiek en gebrandschilderd glas. Gerrit Komrij nam een kort gedicht van haar op in zijn standaardwerk over de Nederlandse poëzie. Behalve gedichten schrijft zij een prachtig, bijna lyrisch proza. Zij is van plan ooit een opera te componeren, teksten voor het libretto zijn er al. Bierenbroodspot’s centrale thema is het labyrint van de tijd waarin wij ronddwalen. In haar diepste wezen is zij een adept van de god Shiva, die al dansend de schepping vernietigt omdat alleen zo het nieuwe kan ontstaan. Dat thema is in haar werk en de manier waarop zij dat werk gestalte geeft steeds terug te vinden.