Het begrip “Hollandse school” wordt voor het eerst gebruikt om de stijl van de Hollandse schilders in de 17de eeuw te omschrijven.
Deze ging zich onderscheiden van de Vlaamse, Zuid -Nederlandse, schilderkunst, die sterk onder invloed bleef van de Rooms-katholieke kerk.
De schilders van de Hollandse school in de noordelijke Nederlanden waren op zoek naar een nieuw soort realisme een getrouwe weergave van het dagelijkse leven in de Republiek der Verenigde Nederlanden. Vrijwel elk milieu werd afgebeeld. Het Hollandse landschap met zijn windmolens, grachten, boerderijen, kusten en schepen.
Daarnaast kwam er ook aandacht voor straat- en marktscènes en voor mensen uit alle sociale klassen. Dit alles werd op realistische manier benaderd, bij daglicht en rechtstreekse waarneming.
Tegenwoordig noemt men een schilderij “Hollandse school” als de voorstelling Hollands is, maar de schilder onbekend. Deze benaming ziet men vooral veel op veilingen.